Op 25 april 2015 trilde de aarde in Kathmandu op een manier zoals de Nepalezen nog nooit eerder hadden meegemaakt. Een verwoestende aardbeving met een kracht van zeker 7,6 op de schaal van Richter trof de stad die al zo gewend is aan aardbevingen. Maar nee, dit hadden velen nog nooit eerder meegemaakt. Gebouwen stortten als kaartenhuizen in elkaar, ravage in de hele stad en overal doden en gewonden. Gerda Oosting, vice-voorzitter van de Stichting Straatkinderen van Kathmandu was ten tijde van de aardbeving net buiten de stad achter op de motor van Temba Sherpa. “Het eerste wat ik dacht was waarom word ik zo raar in mijn hoofd , maar Temba schreeuwde gelijk dat ik op het weiland op de grond moest gaan liggen. Zodra het weer kon zijn we direct teruggereden naar de stad, althans wat daar nog van over was, omdat we erg bezorgd waren over de kinderen in het tehuis. God zij dank waren er onder onze kinderen geen slachtoffers maar het tehuis was flink beschadigd”.
De stichting onder leiding van Lies Vink is na de aardbeving vrijwel direct aan de slag gegaan om een nieuw en aardbevingsbestendig huis te bouwen. Met behulp van een bevriende aannemer uit Kathmandu staat er nu een prachtig nieuw onderkomen dat in mei 2017 feestelijk is geopend. In het tehuis met de prachtige naam Thiom Laura Marinka home verblijven nu 91 kinderen in de leeftijd van 2 tot en met 18 jaar. Vijftien personeelsleden zorgen ervoor dat in het tehuis alles op rolletjes loopt.
Op het moment van mijn bezoek aan het tehuis waren in verband met de schoolvakanties maar rond de dertig kinderen aanwezig. Wat direct opvalt bij binnenkomst is de open en positieve sfeer die zowel personeel en kinderen uitstralen. Iedereen is blij en trots deel uit te maken van het kindertehuis. De kinderen hebben allemaal een groepsslaapkamer verdeeld over jongens en meisjesruimtes en gegroepeerd rond leeftijd. Er zijn ontspanningsruimtes waar kinderen tv kunnen kijken, muziek kunnen maken of kunnen oefenen in dansen.
Op het schoolplein kun je voetballen en natuurlijk moest ik even meedoen. Wat dan opvalt is hoe handig sommige van die jongens zijn met de bal. Er lopen echt talenten tussen. Wat ik begreep is dat voetbal in Nepal steeds populairder wordt en sterk in ontwikkeling is. Misschien iets voor het ICGT 2020?
Om 18.00 uur gaat er een bel en begeven de kleinsten van het tehuis zich naar de eetzaal waar door de drie koks van het tehuis Nepals culinaire trots Dal Bat wordt geserveerd. Witte rijst, een overheerlijk gekruide bonensaus, fantastische kipkluifjes en een scherpe tomatensaus. De kinderen eten zonder bestek maar zijn verdraaid handig in het eten met hun handen met wel overigens de verplichting om na afloop hun handjes keurig te wassen. Opvallend genoeg eten ze ook allemaal hun bordje leeg. Na deze shift komen de grote jongens en meisjes en herhaalt het tafereel zich.
De meeste kinderen van het tehuis zitten op de dichtbijgelegen Jeevan Tara Acedemy een zogenaamde Secondary Modern school. Het is een private school. Bij mijn bezoek aan de school had ik een gesprek met één van de hoofden van de school. Hij vertelde dat hij ontzettend trots was op de resultaten want zijn school behoorde tot de beste tien van de ongeveer 120 scholen in de regio.
Tsjaa en dan loop je als verwende onderwijsman uit Nederland eens door de school heen, dan zie je de kleine klaslokalen, dan hoor je over hoeveel moeite het kost om de juiste boeken voor de kinderen te krijgen en wat ze allemaal moeten doen om grotere hoeveelheden studenten te huisvesten. Het gevolg van veranderende wetgeving. Meer kinderen zullen de komende jaren naar groep 11 en 12 gaan. Dan weet je ook weer hoe bevoorrecht onze kinderen in Nederland zijn.
Deze school beschikt toevallig over goed gekwalificeerde leerkrachten waarvan velen een bachelor of master opleiding hebben gedaan maar vooral ook onderwijsmensen die ondanks primitieve omstandigheden goed onderwijs geven. Temba Sherpa, de leider van het kindertehuis, is in ieder geval heel tevreden over de school en heeft ook regelmatig overleg over de resultaten van zijn kinderen. Die zijn zonder uitzondering goed.
Zo wordt er net als in heel Nepal hard gewerkt aan een betere toekomst voor de kinderen in het tehuis in het bijzonder en Nepal in het algemeen. Meer weten over het werk van de stichting? Ga naar www.straatkinderenvankathmandu.nl