Nu al meer dan tien jaar zet de Stichting “Straatkinderen van Kathmandu” zich in om zwerfkinderen in de hoofdstad van Nepal op te vangen. Met succes, want inmiddels hebben een kleine negentig kinderen in de leeftijd van nul tot twintig jaar onderdak gevonden in het gloednieuwe tehuis van de stichting. Het nieuwe onderkomen was noodzakelijk geworden als gevolg van de verwoestende aardbeving op 25 april 2015. Nu staat er een prachtig, nieuw en aardbevingsbestendig onderkomen waar de kinderen liefdevolle opvang krijgen en uiteraard een dak boven hun hoofd.
Daarnaast volgen alle kinderen onderwijs en ook hierin worden de kinderen door de leiding van het tehuis goed begeleid. Er wordt zorgvuldig gekeken naar wat de kinderen kunnen en willen. Net als bij Nederlandse kinderen zijn er natuurlijk verschillen in aanleg en capaciteiten. Sommige kinderen zijn geschikt voor de universiteit en andere kinderen gaan een beroepsopleiding doen.
Het is verheugend om te constateren dat de nieuwe Nepalese regering er alles aan doet om het onderwijs in Nepal beter te maken. Zo zijn er in 2016 nieuwe wetten van kracht geworden die als gevolg hebben dat het min of meer verplicht is om onderwijs tot en met groep 12 (rond 16 jaar) te volgen en dat vooral het beroepsonderwijs beter wordt georganiseerd.
Ondanks dat er sprake is van staatsonderwijs is onderwijs in Nepal niet geheel kosteloos. De nieuwe wetgeving zorgt ervoor dat de Stichting meer geld kwijt is aan onderwijs, simpelweg omdat kinderen langer naar school gaan. Dat, plus de stijgende kosten van levensonderhoud, zorgt ervoor dat de stichting naarstig op zoek is naar donaties en nieuwe sponsoren zodat ze haar goede werk op adequate wijze kan blijven voortzetten. Globaal komen de kosten per kind nu uit op een bedrag van rond de 75 euro per maand. Veel geld dus. Dat kan niet zonder uw steun.
U kunt op verschillende manieren bijdragen namelijk: door een kind uit het tehuis te sponsoren met een vaste bijdrage per maand, een schenking ten behoeve van het volgen van onderwijs of misschien wel door uw reeds bestaande bijdrage te verhogen ten behoeve van het onderwijs. Daarnaast kunt u natuurlijk ook een eenmalige bijdrage leveren voor de algemene kosten of o.v.v. “onderwijs” voor de schoolkosten. Alles is welkom.
De komende maanden zullen vertegenwoordigers van de stichting in Kathmandu zo goed als mogelijk van ieder kind in beeld te brengen voor welke opleiding zij geschikt zijn. Uiteraard met de bedoeling om de kinderen door middel van een goede opleiding de kansen te bieden die zij verdienen.
We houden u op de hoogte. Voor meer informatie over sponsoring en nieuws kunt u terecht op www.straatkinderenvankathmandu.nl . He rekeningnummer waar uw de eventuele bijdrage kunt storten is ABN-AMRO IBAN NL20ABNA0801275490 ten name van Straatkinderen van Kathmandu Castricum.
Ervaringen in Nepal van Margriet 29-12-2017 tot 17-03-2018
Wat een ervaringen op de eerste dag!! En wat een cultuurschok!! Die eerste rit met Lies, Gerda en Stanny in de taxi naar het ValleyQuesthouse zal ik nooit vergeten.
Ik was nooit eerder in een Aziatisch land of vergelijkbaar werelddeel geweest. Dat verkeer, al die motoren, links rijden en allemaal auto’s recht op me af zien komen, de grote bundels van elektriciteitsdraden en de hobbelige wegen, onvoorstelbaar!!
Daarna de warme ontvangst in het ValleyQuesthouse door Martine en de staf, onze mooie kamer bekijken waarna dezelfde middag ook nog naar het Thiom Laura Marinka Home gingen!!
Geweldig om meteen te ervaren hoe welkom Lies en Gerda waren, alom geknuffel en blije gezichten die riepen: Tjonge, wat een cultuurschok!! “Hello didi Lies, hello didi Gerda!!
Nieuwsgierige gezichtjes voor Stanny en mij en..wie was nu de “godmother” van Amigo??
Wat een fijne ervaring om hem, na drie jaar voor zijn verblijf daar te hebben betaald, nu echt te ontmoeten en vast te mogen houden!!
De weken die volgden waren zo vol mooie en bijzondere ervaringen, dat is eigenlijk niet te beschrijven. Het werken met de kinderen, in de eerste plaats. We hebben 8 nieuwe kinderen zien binnen komen. Wat angstig, voorzichtig en zelfs nog bedelend. Binnen zo’n drie dagen zag je een wezenlijk verschil! Het bedelen was over, de gezichtje werden blij, de oogjes konden weer stralen, ze waren veilig en er werd voor ze gezorgd!!
Maar ook het land, de Stupa’s, de mooie tempels, de kloosters, de rituelen, de winkelstraten en de manier van leven van deze zo warme en oh zo vriendelijke bevolking, die het echt niet zo gemakkelijk heeft. Wat een armoede!!
Wat is het mooi om iets voor dit land en deze kinderen te mogen betekenen. Al is het nog zo weinig, het voelt groots!
Wanneer ik alles zou beschrijven en dat ook goed zou kunnen, dan werd het een dik boek met vele foto’s. Dat gaat niet gebeuren. Wel kan ik het iedereen aanbevelen om een keer in je leven te gaan doen. Het heeft mij erg verrijkt!!
Tot slot: Lies en Gerda, wat doen jullie hier ontzettend mooi werk!
Asmita
Sinds een aantal jaren sponsor ik Asmita, die vanaf haar 9e jaar in Marinka -home woont. Af en toe hebben we contact via de e-mail of Facebook en als ik in Nepal op bezoek ben. Haar moeder woont in de bergen en kon, wegens geldgebrek, niet meer voor haar en haar broertje zorgen. In vakanties bezoekt ze haar moeder en helpt ze op de boerderij. In april van dit jaar was ik in Nepal voor een trekking in de bergen en heb ik Asmita weer ontmoet. Zij was op dat moment bij haar moeder die dichtbij Pokhara woont. Asmita had een paar weken daarvoor haar examens afgesloten voor klas 10. Temba had een afspraak geregeld in Pokhara, daar zou ik Asmita, haar moeder en haar broer Asik. ontmoeten.
Het was een bijzondere ontmoeting, we wisselden cadeautjes uit en gingen een stukje wandelen langs het meer. Ik was erg geraakt door de dankbaarheid van haar moeder en tegelijkertijd gaf me dat een ongemakkelijk gevoel. Ik de weldoener uit Nederland die even op bezoek komt met cadeautjes en dan verder gaat op vakantie.
Asmita vertelde dat zij graag wil doorstuderen voor social worker, groepswerker. Ze wil graag met kinderen werken en zij ze, “als ik dan genoeg geld verdien wil ik ook graag kinderen sponseren, zodat ik hun een kans kan geven om naar school te gaan zoals ik ook die kans heb gekregen”. Het ontroerde mij dat Asmita zo blij en dankbaar is met de kans die ze gekregen heeft in Marinka home om zich te ontwikkelen.
Amita’s broer (rechts op de foto) verblijft niet in het Marinka home maar wordt gesponsord voor het betalen van zijn opleiding.